W piątek, kiedy pomału zabieramy się do podsumowania mijającego tygodnia i dopięcia planowania następnego, pomyślałem że warto napisać coś edukacyjnego. Dzisiaj o historii ubezpieczenia poważnych zachorowań - jednego z filarów każdego, dobrego planu finansowego.
Koncept ochrony ubezpieczeniowej na wypadek poważnego zachorowania powstał w Republice Południowej Afryki na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych pod auspicjami doktora Mariusa Barnarda. Marius Barnard współpracował ze swym bratem Christianem Barnardem – pionierem operacji na otwartym sercu. Dr Barnard asystował bratu przy szeregu pionierskich operacji przeszczepienia serca oraz innych inwazyjnych zabiegów związanych z chorobami serca. Zauważył, iż pacjenci przeżywający szczęśliwie skomplikowane zabiegi z reguły popadali w duże kłopoty finansowe.
Duże koszty zabiegów powodowały zaciąganie przez pacjentów znacznych pożyczek. Jednak po operacji nie mogli oni z reguły uzyskać poziomu dochodów porównywalnych do stanu sprzed choroby. Niższy poziom dochodów uniemożliwiał pacjentom spłacenie zaciągniętych pożyczek oraz utrzymanie dotychczasowego standardu życia. W wielu przypadkach szczęśliwe przeżycie operacji szło w parze z finansową ruiną. Często aby pokryć rachunki pacjenci likwidowali swoje plany emerytalne czy inne długoterminowe oszczędności.
„Kiedy pacjenci nie tracą życia, tracą oszczędności życia. Potrzebują ubezpieczenia nie dlatego, że dzisiaj umrą, ale dlatego, że będą żyć. Kiedy zostanie u ciebie zdiagnozowana poważna choroba ostatnią rzeczą jakiej ci trzeba to martwienie się, jak zapłacisz swoje rachunki”
- Dr Marius Barnard -
Kierując się tymi założeniami dr Marius Barnard opracował nowy produkt ubezpieczeniowy – ubezpieczenie poważnych zachorowań (critical illness insurance). Ochrona obejmuje zachorowania wiążące się z najbardziej inwazyjnymi zabiegami i skutkującymi znacznymi wydatkami po stronie pacjentów. W swym pierwszym wydaniu ubezpieczenie było oferowane jako umowa dodatkowa do długoterminowych ubezpieczeń na życie (obecnie występuje również jako produkt samodzielny). Suma ubezpieczenia najczęściej jest określona jako procent sumy ubezpieczenia głównej umowy ubezpieczenia i osiąga poziom od 25 tys. do 2 mln USD (w warunkach amerykańskich). Pierwsza tego typu polisa została sprzedana w 1983 roku w Republice Południowej Afryki przez towarzystwo South Africa’s Crusader Life.
Ubezpieczenia poważnych zachorowań to zatem stosunkowo młody produkt. W 1987 roku zostały wprowadzone na rynek brytyjski, w 1990 roku pojawiły się w Australii. Dopiero w 1996 roku rozpoczęto sprzedaż tego typu produktu w Kanadzie, zaś w 1998 roku w Stanach Zjednoczonych. Na wszystkich tych rynkach ubezpieczenia poważnych zachorowań notują duże wolumeny sprzedaży i dynamikę wzrostu. Z jednej strony wynika to z fazy życia produktu, z drugiej zaś strony jest związane z jego nowatorskim charakterem. Pozwala on pozycjonować ubezpieczenia na życie (dla których ubezpieczenie poważnych zachorowań jest umową dodatkową) również jako rozwiązanie dla samego ubezpieczonego na wypadek choroby. Jednocześnie umożliwia skierowanie zupełnie nowej oferty dla dotychczasowych klientów, posiadających polisy ubezpieczenia na życie – stwarza to nowe możliwości powrotu do nich i kolejnych sprzedaży. Produkt jest szczególnie atrakcyjny dla osób nie posiadających znacznych oszczędności, które pozwoliłyby finansować zwiększone wydatki związane z leczeniem.
Z tych względów polski rynek na ubezpieczenia o takim charakterze rokuje duże nadzieje. Istnieje już duża grupa klientów posiadających indywidualne ubezpieczenia na życie, statystyka zachorowań jeszcze bardziej potwierdza konieczność posiadania ochrony, koszty zabiegów medycznych w stosunku do możliwości finansowych pozostają bardzo wysokie. Na te potrzeby odpowiadają zarówno ubezpieczenia poważnych zachorowań, jak i świadczeń szpitalnych.
Christian Neethling Barnard [1922 – 2001] – kardiochirurg południowoafrykański; chirurg w szpitalu Groote Schuur w Kapsztadzie, od 1968 roku kieruje Cardiac Research and Surgery na uniwersytecie w Kapsztadzie; twórca tzw. zastawki Barnarda stosowanej w operacjach na otwartym sercu; 3 grudnia 1967 r. przeprowadził pierwszą w historii medycyny operację przeszczepienia serca u człowieka. Przeszczepił serce młodej ofiary wypadku 59-latkowi Louisowi Washkansky’emu.
Marius Barnard – kardiochirurg południowoafrykański; asystował bratu – Christianowi Barnardowi, w pierwszej udanej operacji przeszczepu serca; autor koncepcji critical illness insurance (ubezpieczenia poważnych zachorowań); uznany ekspert i często zapraszany mówca z zakresu tego typu ubezpieczeń).
piątek, 10 lipca 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz